13 June 2014

Η μεγαλύτερη μετακίνηση σμαρτφοουν στην Ελλάδα | Plissken 2014

success story
Μετά από πέντε χρόνια ύφεσης κοπήκανε τα τριημεράκια, κοπήκανε και τα φεστιβαλάκια στα εξωτερικάκια. Έτσι στο μοναδικό σοβαρό φεστιβάλ ήταν λογικό να πάνε όλοι. Πιο σωστά όλοι οι Έλληνες που ξέρουν τι είναι το pitchfork. Σχεδόν απαρτία αυτών που λένε όλους τους άλλους χίψτερς (και όλοι οι άλλοι αυτούς  χιψτερς), και θα γινόταν ο σούπερ πανζουρλισμός αν το φεστιβάλ είχε ένα πιο εύκολο όνομα καθώς αρκετός κόσμος χάθηκε ρωτώντας εις μάτην ταξί και περίπτερα για το plikssen.   
Χαρούμενοι οι διοργανωτές που είχε κόσμο, χαρούμενοι αυτοί που πούλαγαν τα σουβλάκια 3 ευρώ την πρώτη μέρα και 3,5 τη δεύτερη, χαρούμενοι αυτοί που πούλαγαν την μπύρα στο μεγάλο ποτήρι 3 ευρώ στο main stage και ακόμα πιο χαρούμενοι αυτοί που 100 μέτρα πιο πέρα την έδιναν στην ίδια τιμή αλλά σε μικρό ποτήρι. 

έπαινοι συμμετοχής
Αριστείο στους πρωτοεμφανιζόμενους A Victim of Society που έπαιξαν τόσο δυνατά που ανάγκαζαν σε γρήγορη επιστροφή όσους τους εγκατέλειπαν για το main stage και τους νωθρούς Girls Vs Boys. Νωθρός ήταν ο ήχος γεγονός που επιβεβαιώθηκε στο πιο απαιτητικό λαηβ των wild beasts. Βραβείο τιμιότητας "Τάσος Πάντος" στους 65dos οι οποίοι όσες φορές τους έχει δει ο Φαντασμένιος παίζουν στο 100%. Ιδανικοί συνοδοιπόροι οι Fuck Buttons που κάθε φορά είναι και καλύτεροι. Δεν είναι πως παίζουν καλύτερα, όσο το ότι εμπλουτίζουν το setlist με τα 1-2 επικά τραγούδια του εκάστοτε νέου δίσκου (χαίρε Hidden XS). Και θα μιλάγαμε για το γεγονός της δεκαετίας, άξιο να παραδώσει ο Φαντασμένιος την ακοή του αν μετά από όλα αυτά βγαίνανε και οι Mogwai.

Μια μέρα πριν οι χειμερινοί κολυμβητές παίξουν την κόρη του βουνού για τον Φαντασμένιο
Βραβείο ποζεριάς στον κιθαρίστα των crocodiles. Ειδικό βραβείο Inside Llewyn Davis στον συγκινητικό Damien Jurado. Ο Jurado πήρε και το βραβείο "τι καλά περνάτε εδώ" και για να καταλάβει τη μαλακία που είπε, το βραβείο θα του απονεμηθεί από τον νέο υπουργό πολιτισμού κ. Τασούλα. Απογοήτευση του διημέρου ή πιο σωστά ανεκπλήρωτες οι μεγάλες προσδοκίες για κακό χαμό από τους Wooden Shjips. Είναι που είχαν διαπρέψει στο προηγούμενο μουντιαλ (λινκ), αναγκάζοντας μας τότε σε ανάρμοστο mosh pit, τουτέστιν να σπρώχνουμε κουλ συντάκτες της lifo. Οι Black Lips είχαν παίξει μπρος σε 200 άτομα το 2008 αλλά ας όψεται η μεγάλη επιτυχία των acid babu Jesus στην Αμερική που τους έκανε μάγκες και είχαν τη χαρά να κάνουν όλο το main stage να χοροπηδά στο κλασικό πια Bad Kids. Βραβείο ζεν σε όσους ξημέρωσαν για να δουν τους Mount Kimbie,  οι οποίοι ακόμα και με ένα εκατομμύριο προβλήματα στην πλάτη έδειξαν πως ήταν το πιο φρέσκο σχήμα του φεστιβαλ. 

Πολλά gigabyte φεστιβάλ
Τα παιδιά της διοργάνωσης υπερευγενικά, τα μέρη για να αράξεις σούπερ, το κλαμπ στεητζ αντί για boiler room ήταν smoke room, οι τουαλέτες δράμα, άπειρες φωτογραφίες, δεν είχε τσάμπα παγωτά και το βραχιολάκι ήταν άνετο. Στα εισιτήρια δεν είχε ουρά, αλλά είχε στις προσκλήσεις (η μεγαλύτερη μετακίνηση ρηβιουερς στην Ελλάδα). Μια χαρά ήταν και μακάρι να γίνεται κάθε χρόνο γιατί η επόμενη και καλά προχώ επιλογή είναι οι Simple Minds. 

~~~~~~~~~~~ο~~~~~~~~~~~

σχετική εκπομπή

4 comments:

spiral said...
This comment has been removed by the author.
spiral said...

πολύ ωραία μας τα λες ρε μένιο, όμως κι εσένα σου ξέφυγε ο son lux. oh well.

Anonymous said...

Κανένα σχόλιο για Son Lux. Το main event της δεύτερης μέρας!

South Of The River said...

Στην κατηγορία του ποστ, ξέχασες να βάλεις και ''Mogwai''