04 December 2008

17. Bonnie Prince Billy - Lie Down in the Light


Fantasmenios σε επανάληψη:
Ο μύθος λέει πως ο
Michael Stipe έκλαψε την πρώτη φορά που άκουσε Rufus Wainwright. Υπάρχουν δίσκοι που ίσως έχουν "μαγικές" ιδιότητες; O fantasmenios θυμάται έναν τύπο που κάποτε του έλεγε πως όταν ήταν άρρωστος, άκουγε Belle and Sebastian με το ηχείο στο στομάχι, και γινόταν καλά!
Πέρα από τις φυσικές επιδράσεις που είναι και οι πιο σπάνιες, υπάρχουν και οι ψυχολογικού τύπου. Ο Jonathan Rhys Meyers για να είναι θλιμμένος κατά απαίτηση του ρόλου του για την ταινία Velvet Goldmine άκουγε πριν από τα γυρίσματα τους δίσκους του Nick Drake. Και ο fantasmenios παραδέχεται πως μετά από κάθε ακρόαση του Pink Moon ένιωθε μια μελαγχολία, σχεδόν κατάθλιψη. Μπορεί να ήταν όσο χαρούμενος ήταν όταν ο Βαζέχα πάγωσε το Άμστερνταμ ποτέ, αλλά η επίδραση του δίσκου έμοιαζε ακατανίκητη. Το φαινόμενο λοιπόν είναι συστηματικό και καρατσεκαρισμένο και κάτι θυμίζει: Δεν άκουγε "λυπητερή" μουσική επειδή ήταν δυστυχισμένος, αλλά ήταν δυστυχισμένος επειδή άκουγε "λυπητερή" μουσική. Ο δίσκος του Drake φυλάσσεται μόνο για ειδικές περιπτώσεις.
Της ίδιας κατηγορίας και άκρος επικίνδυνος δίσκος για την ψυχική υγεία του fantasmeniou ήταν και ο πρώτος δίσκος του Will Oldham ως Bonnie "Prince" Billy, το I See a Darkness [palace 1999]. Δίσκος δισκάρα και άκρως καταθλιπτικός και κολλητικός. Από τότες όταν βγάζει δίσκο ο πρίγκιπας, ο fantasmenios τον αποφεύγει, τον αποφεύγει, αλλά τελικά υποκύπτει στον πειρασμό και τις περισσότερες φορές απολαμβάνει και το αποτέλεσμα. Πως λέγεται αυτό; Σαδομαζοχισμός.
Καλοκαίρι 2008 έχει ζέστη, έχεις την τύχη να βρίσκεσαι παρα θιν αλός, γιατί να ακούσεις το νέο δίσκο του Bonnie με τον SOS τίτλο Lie down in the light;; Ο συντάκτης του Pitchfork λέει πως είναι ότι καλύτερο από την εποχή του Darkness και άνετα θα μπορούσε να είναι το κακό δίδυμο αδερφάκι του!! Και ίσως το Pitchfork να γράφει κάποιες μαλακίες που και που, αλλά σε αυτό μάλλον πέφτει μέσα..

Αξίζει τον κόπο να ψάξει κάποιος και να δει την ταινία Old Joy που είχε προβληθεί και στην χώρα μας πριν από δυο χρόνια στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Μια όμορφη ταινία με προφανές θέμα τη φιλία και την ενάτη μεγάλη αλήθεια του fantasmeniou. Ααα και στη μουσική οι Yo La Tengo.. Αα στην ταινία πρωταγωνιστεί ο Will Oldham..

---------ο---------

Τα αποτελέσματα από την ψηφοφορία των blogs (sic) για τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς που τελειώνει.. ..συγκεντρωμένα από το lkrory21 εδώ.

1 comment:

Killah said...

pop music is the saddest kind of all